مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را چشم شـو سـر تـــا قدم، بنگر جمال کبریا را بوسه زن خاک قـدم‌های عــلـی مرتضی را رکـن ارکـان الهـی نــور حــــسـن ابـــتـدا را پر کن ازنور ولایت وسعت ارض و سما را کعبـه! امشب آبـرو از مقـدم حیـدر گرفتی خانۀ حقـی و صاحـب‌خانه را در بـرگــرفتی دل به حیدر دادی امـا دل ز پیغمبر گرفتی جاودان مانی که امشب زندگی ازسر گـرفتی بلکـه آب زندگـی از ساقـی کــوثـر گرفتی ناز کن؛ از خضر هم دیگرمگیر آب بقا را ایـن محمّد را روان و روح قرآن است کعبه این امیرالمؤمنین ایـن کل ایمان است کعبه این همان حبل‌المتین این رکن ارکان است کعبه این بـه جسم پاک کل انبیا جان است کعبه میهمـانت میزبان مـلک امکـان است کعبه می‌دهد از امر حق روزی تمام ماسوا را فاطمه! بنت اسـد! وصـل خداوندت مبارک بحر عصمت! گوهر بی‌مثل و مانندت مبارک نقش لبخند عــلی بـر قلب خرسندت مبارک عـــیـد میـلاد یگــــانـه طفـل دلبــنـدت مبارک مـادر شیـر خـدا! میـلاد فرزنـدت مبارک داده ذات حـق بـه تـو آیینـۀ ایـــــزدنما را |